woensdag 2 maart 2011

STAGEDAGBOEK 4, één van de ingangen

Ik voel ,me goed na men stage, ik ben wel bijna eventjes ziek geweest door al die zieke kindjes, maar ik heb het overleefd zinder een dag afwezig te zijn. Alles viel heel goed mee, behalve de eindbeoordeling. Ze gaven foute opmerkingen die onterecht waren. Het was een beetje een schijnheilig gedoe. Ik heb men twijfels over het verdergaan in deze richting. Ik zou graag eerst hogere studies proberen. Mijn toekomstplannen zijn gelukkig worden met mijn vriendin en daarbij het studeren combineren om later misschien kinesist te worden. En als dat niet lukt val ik terug op leerkracht in de basischool.

STAGEDAGBOEK 3, Proeven van toekomst

Deze foto is van de speelplaats en de gymzaal, dit is de plek waar ik het vaakste kwam.
Mijn opdracht wa svooral het observeren van de lessen en assisteren. Ik heb zelf ook aan het vijfde en zesde leerjaar een les mogen geven. Ik deed dit omdat het een opdracht is van onze school om ons voor te bereiden op later. Ik werkte samen met 2 andere collega's. De gewone gymjuf en de gymjuf van de kleuters. Dit deed ik gedurende 2 weken in februari.

dinsdag 1 maart 2011

STAGEDAGBOEK 1, DE BOSSTRAAT

Ik heb mijn stage gedaan in de vrije basis school De bosstraat te wilsele-Putkapel.
In deze school is er een creche voor de allerkleinsten, er zijn ook kleuterklassen en je kunt hier ook terecht voor het eerste tot het zesde leerjaar. Mijn opdracht was vooral het observeren van de lessen lo en hier en daar helpen waar het nodig was. De plaats waar ik het meeste was, is de speelplaats van de kleuters en de gymzaal.

zondag 23 januari 2011

Koelbloedig

Tom voelde hoe de angst hem bij de keel greep, maar toch slaagde hij erin om enkele woorden uit te brengen. 'Wie bent u?' riep hij. 'Wat wilt u van mij?' De man in het zwarte trainingspak antwoordde niet, Tom vroeg het nog eens. 'Wie bent u en wat wilt u van mij?' De man draaide zich om en begon sarcastisch te lachen. Kort daarna zei de man iets 'ken je me niet meer Tom?' Tom probeerde de stem te herkennen, maar hij wist er geen gezicht op te plakken. 'Nee ik ken u niet.' zei Tom uiteindelijk. Tom had de schrik van zijn leven. Hij wou  weglopen maar kon niet meer bewegen. Het leek alsof zijn voeten waren vastgenageld aan de grond. Er viel een korte stilte, maar dan antwoordde de man in het trainingspak 'Komaan denk eens na, je kent me wel Tom, maar je hebt een heel grote fout gemaakt en daar ga je voor boeten.' 'Welke fout?' stotterde Tom. De man in het trainingspak kwam dichterbij en deed zijn kap af. Tom zag meteen dat het Raoul was, de vader van Anke. 'Wat heb ik fout gedaan?' vroeg Tom. De angst was duidelijk te horen in zijn stem. Verward en met een misselijk gevoel zette Tom een paar stappen achteruit en probeerde helder te denken, maar dat lukte hem niet. De angst was sterker en uiteindelijk riep Raoul 'je hebt men dochter zwanger gemaakt!' 'Haar leven was perfect, tot het moment dat jij van haar profiteerde toen ze dronken was!' Buiten adem stopte de vader van Anke met roepen. Tom bleef stokstijf staan, ' Ik heb uw dochter niet gerbuikt, ik zag haar echt graag,' zei hij. Raoul kwam dichter bij Tom en haalde plots een revolver uit zijn broekzak. Hij richtte de revolver naar Tom's  hoofd en zei nog een laatste ding 'Je hebt de relatie tussen mijn dochter en Bart kapot gemaakt, ze is er kapot van en dat is allemaal uw schuld!' Een fraxtie van een seconde later haalde hij de trekker over en schoot recht in Tom's hoofd. Tom viel recht in de put en Raoul lachtte tevreden. Raoul deed koelbloedig de put dicht en niemand zou ooit weten hoe en naar waar Tom verdwenen was.

dinsdag 23 november 2010

"STUDENTEN PORREN SCHOLIEREN AAN"

Studenten van de Katholieke Hogeschool Leuven doen een project om jongeren uit kansengroepen meer kansen te geven. Ze doen dit gedurende het jaar door middel van af te spreken met de studenten. Het doel is om te slagen op hun eindwerk. De scholieren van het Minieminstituut en het koninklijk Atheneum Redingenhof zijn hier kandidaat voor.

De studenten helpen helpen de leerlingen van het laatste jaar met hun eindwerk. ze gaan samen naar de bibliotheek of lezen teksten na. De resultaten hiervan zijn positief. De scholieren behalen betere punten, zijn erdoor op hun eindwerk en de drempel is lager doordat ze kennis maken met de hogeschool en zijn omgeving.

Of het project de instroom van kansen groepstudenten in de hogeschool daadwerkelijk verhoogt, kan nu nog niet vastgesteld worden. Toch hebben de deelnemers er een goed oog op.

(Bron: Het Nieuwsblad)

woensdag 17 november 2010

Van het westelijk front geen nieuws.

Kat neemt een stuk van het deksel, legt dat onder de verbrijzelde arm, en we binden al onze pakjes noodverband er omheen. Meer kunnen we voor het ogenblik niet doen. In men hoofd bromt en dreunt het onder het gasmasker ik barst bijna van de hoofdpijn. Mijn longen raken uitgeput, want ze krijgen altijd maar weer diezelfde hete verbruikte adem; de aderen aan mijn slaap zwellen op, het lijkt, alsof ik zal stikken.

Hier bovenstaande tekst is een fragment uit het boek "Van het westelijke front geen nieuws". Utrecht, Bijleveld, 2006, pg 46, regel 9-15
Auteur: Erich Maria Remarque.